«HAIKU» DE LA LUNA. Poema de Lauro Gandul Verdún (Castelo de Vide, 2011)

«HAIKU» DE LA COMETA (1)
«HAIKU» DE LA COMETA (2)
«HAIKU» DEL BARCO
«HAIKU» DEL AVIÓN

3 comments.

  1. […] «HAIKU» DE LA LUNA […]

  2. POETA: Huesped de la luna.

    Contaba Octavio Paz en las páginas que preceden a su traducción de Sendas de Oku, el libro de Matsuo Basho (Seix Barral 1981), que Mukai Kyorai, uno de los discipulos del maestro japonés, le mostró a éste un haikú que rezaba así:

    Cima de la peña:
    allí también hay otro
    huesped de la luna.

    ¿En qué pensabas al escribirlo?, pregunta Basho al joven Kyorai.
    Y éste le contesta: una noche, mientras caminaba en la colina bajo la luna de verano, tratando de componer un poema, descubrí en lo alto de una roca a otro poeta, probablemente también pensando en un poema.

    El maestro mueve la cabeza: hubiera sido mucho más interesante si las líneas -allí también hay otro / huesped de la luna- se refirieran no a otro, sino a usted mismo.

  3. EMF,

    Como el poema fotográfico es mudo, que la palabra le llegue desde ese coloquio de los poetas japoneses, gracias a tu comentario, es todo un lujo.

    El uno, el otro, el poeta, el poema, la luna… contenidos en esas líneas tuyas da para una larga y gozosa conversación.

    L.

Post a comment.